Misschien is hij wel weduwnaar...

Vanmorgen op het consultatiebureau trof ik een baby, waarvan mijn nekharen omhoog gingen staan. Dat is opmerkelijk, want over het algemeen ben ik toch door kinderen en baby's in het bijzonder aanzienlijk gecharmeerd.

Ik vond het meisje nogal vies. Nou en? Dacht ik nog. Baby's zou nu eenmaal niet de meest schone wezens op aarde. En viezigheden als snot schrikken mij niet af. Sterker nog, ik smelt wanneer mijn meisje mij met snot, spuug en melk van oor tot oor triomfantelijk aankijkt.

Thee met kunst

Sommige vieze gewoontes van m'n vriend krijgen na verloop van jaren toch ook z'n charme. Zoveel heeft hij er gelukkig niet.

Zodra de dagen korter worden, sluit hij zich boven op in zijn werkkamer met een pot thee. Het begint zo gezellig en knus, lekkere warme thee tijdens het harde werken. Lekker even de handjes warmen tussen het typen door.

Maar de tijd verstrijkt. En de thee in de theepot begint plots rare vormen aan te nemen. Na een tijdje begint het me op te vallen. Dan zeg ik het. En dan nog eens en nog eens. Tot ik na een verwonderd kunstwerk zit te kijken dat zich inmiddels op de thee heeft gevormd. En ik mijn bewondering uitspreek over wat een prachtig project hij nu weer heeft gemaakt. Meestal gooit hij het dan weg.

Dit jaar zeg ik gewoon niks. Kijken wat voor kunstwerk er dit jaar weer op de thee komt.

Ik wou...

...dat m'n dochter zelf eens kon zien hoe lief ze eruit ziet!

WC Doeboek

Het komende half jaar moet ik het nog doen met de Kraamkalender voor mannen. Een leuk idee met een doorgaans behoorlijk stomme inhoud.

Maar straks... als we niks meer te lezen hebben. Dan wordt het misschien tijd voor het WC Doeboek

Voor lul

Ben ik heel enthousiast de clown uit aan het hangen voor m'n dochter...

...staat er ineens een tienjarig jongetje met open
mond voor het raam naar me te staren.

Hernieuwde liefde

Het was wennen voor de katten, een nieuw wezentje in huis. Vooral toen dit wezentje onverwachte bewegingen ging maken, was het schrikken. Eén poes besloot zelfs in de schuur te gaan wonen. Toen het wat kouder werd, werd papa's werkkamer de nieuwe stek.

De andere poes wende sneller en was behoorlijk nieuwsgierig. Ze gaf de baby zelfs kopjes. Deze liefde is echter danig bekoeld sinds de baby in een al te enthousiaste bui de kattenharen van dichtbij wenste te bekijken. Tot pijn en ergernis van de poes. De poezen hebben daarom maar besloten dat ze - nu ze onze aandacht moeten delen met dat bizarre wezentje - meer samen op moeten trekken. Ze liggen naast elkaar te slapen, wassen elkaar en vanmorgen zag ik dat ze zich zelfs symbolisch aan elkaar hebben verbonden.

Hutspot voor drie

Stoere vrouwen (1)

Eén van de saaiste onderwerpen over het algemeen om over te praten is economie. Vooral als je er niet zo heel veel van af weet.

Nu de crisis maar voortduurt hebben de economen ineens ons tv scherm overgenomen. Economie-nerds proberen op een zo sympathiek mogelijke manier het probleem uit te leggen. Ieder met z'n eigen waarheid, want uiteraard en helaas is niemand het eens.

FAS

He bah. Een naar verhaal vandaag op EenVandaag. Dus geen martini tijdens de zwangerschap!

Volgens schattingen zou het vaker voorkomen dan het downsyndroom en het open ruggetje bij elkaar: Het Foetaal Alcohol Syndroom. Kinderen met FAS zijn geestelijk en lichamelijk ‘anders’ doordat hun moeders alcohol dronken tijdens de zwangerschap.

Ze hebben een smalle bovenlip, ogenspleet is kleiner. Een kleine kin. Ook verstandelijk zijn de kinderen ernstig beperkt doordat de hersenen beschadigd zijn door alcohol. EenVandaag liep mee op de FAS-poli in Winschoten bij Dr Kohl en bij zorgboerderij De Vlinderboom, een van de weinige opvangplekken in Nederland voor kinderen met FAS.

Bron: www.eenvandaag.nl

Pijn

Bevallen doet pijn. Dat is een feit. Gelukkig kun je het je achteraf niet meer precies herinneren, de pijn. Pijn schijn je je sowieso niet meer te kunnen herinneren. Het enige dat ik me nog goed herinner van de bevalling is het mooiste moment. Toen m’n meisje op m’n buik lag en ik wist dat ik haar voor de rest van haar leven zou beschermen.

Moederblog

Het is nog niet eens zo lang geleden dat ik het fenomeen ‘moederlog’ onder dezelfde negatieve noemer schaarde als ‘poezenlog’. Inmiddels weet ik beter: er is een essentieel verschil tussen het krijgen van een poes of een baby. Het moederschap is bovendien behoorlijk interessant om over te bloggen. Waar een poes je tot in lengte van dagen blijft aanstaren alsof ze iets van je wil, alsof je gek bent, alsof er iets aan de hand is, alsof er juist helemaal niets aan de hand is… wat wil ze eigenlijk!? Lijkt een baby steeds meer te begrijpen. Op dit moment – mijn dochter is vijf maanden oud – lijkt de communicatie zelfs elke dag te verbeteren.